Ολυμπιακός

Το είχα ξαναγράψει εδώ αλλά μοιάζει ακόμα επίκαιρο:

Στο ποδοσφαιρό φέτος κάναμε πολύ καλά παιχνίδια στο champions league, αλλά στο πρωτάθλημα πολύ μετριότητα! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ! Στην "απουσία" μου από το blog κερδίσαμε στο κύπελλο τον Παναθηναϊκό. Ε και; Στο παιχνίδι του πρωταθλήματος ήμαστε για κλάματα. ΞΥΠΝΗΣΤΕ! Έχουμε και πολλά καρπούζια κάτω από τη μασχάλη να πάρει ...

Στο μπάσκετ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ. Ομάδα χωρίς τέλος και αρχή. Καλύτερα παίζουμε στα ανοιχτά γήπεδα στο τσιμέντο! ΕΛΠΙΖΩ με το Γιαννάκη να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο.

Στο βόλλευ δεν είναι Ολυμπιακός. Κάτι άλλο είναι...

ΚΑΙ που πάμε πολύ καλά για άλλη μια φορά; ΣΤΟ ΠΟΛΟ. Η ομάδα που έχει βάσεις και οργάνωση συνεχίζει να πρωταγωνιστεί!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ!

Πιάσαμε πάτο ή έχει και πιο κάτω;

Καλό!!!

Δεν ξέρω αν είναι προϊόν photoshop πάντως έχει πλάκα.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Τώρα το θυμήθηκες;!

Μετά από μεγάλη απουσία επιστρέφω στο blog μου. Για κάποιο λόγο δεν ένιωσα την ανάγκη να γράψω όλο αυτό το διάστημα...

ΞΕΚΙΝΩ λοιπόν με μία ευχή:

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Κινηματόγραφος

ΚΑΙ όχι κινηματογράφος! :-)

Εγκαινιάζω μία νέα κατηγορία όπου θα γράφω εντυπώσεις από τις ταινίες που βλέπω στους cinemάδες. Η αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό πάω πολύ λιγότερο απ' ότι παλιότερα, αλλά οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι.

- Υπερβολική δόση παλαιότερα ίσως
- Κακές ταινίες
- Δουλειά
- Βαρεμάρα

Τεσπά... Σύντομα θα γράψω για το "Cassandra's Dream" που είδα σήμερα, χμμμ δηλ χθες...

ΑΠΟΘΕΩΣΗ!

ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!

Γιατί αυτός είναι ο Ολυμπιακός!

Dire Straits - Romeo&Juliet

Απίστευτο!

Οδηγός επιβίωσης στη Λισσαβόνα

Θα κάνω μία προσπάθεια να συγκεντρώσω σε bullets τα must της πόλης:

1) Bairro Alto: Στέκι κυρίως νέων ανθρώπων γεμάτο μπαρ, εστιατόρια με ή χωρίς Fados, μαγαζιά με ρούχα, κομμωτήρια. ΤΡΕΛΑ και ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!

2) Περπάτημα από την πλατεία Marques de Pombal κατεβαίνοντας τη Da Liberdade με κατεύθυνση την περιοχή Restauradores. Συνέχεια προς Baixa και μέσω της Augusta στην πλατεία Do Comercio. Κατά την κάθοδο χαθείτε στα στενά και τις καθέτους.

3) Ασανσέρ. Βλέπεις όλη την πόλη μπροστά σου, ενώ ακούς κιθάρα.

4) Τραμ - γραμμή 28. Είναι εμπειρία.

5) Περπάτημα στη συνοικία Alfama.

6) Κάστρο Sao Jorge. Καταπληκτική θέα. Η πόλη πιάτο.

7) Εκδρομή στη Sidra. Δεν πήγα προσωπικά, αλλά όσοι πήγαν είπαν τα καλύτερα.

8) Belem. Να δείτε τον πύργο του, το μοναστήρι και το μνημείο.

9) Fado. Πήγατε Πορτογαλία. Να μην ακούσετε;!

10) Instituto do Vinho do Porto. Να πάτε για να δοκιμάσετε κρασί Πόρτο, 10, 20, 30, 40 ετών. Ό,τι αντέχει η τσέπη σας. Από 3 ευρώ το ποτήρι μέχρι πάνω από 30.

11) Θαλασσινά. Ειδικά στο O Ramiro. Σε σκοτεινή γειτονιά, αλλά με καλό κόσμο. Η δική μας εμπειρία είναι μοναδική.

ΚΑΙ ΑΛΛΑ που θα ανακαλύψετε μόνοι σας!

Οδηγός από το CIKM 2007 http://www.fc.ul.pt/cikm2007/Lisboa.htm

pbour@Lisbon

Βρήκα λίγο χρόνο να γράψω για το ταξίδι στη Λισσαβόνα.

Καταρχάς βρέθηκα εκεί για το συνέδριο CIKM 2007 και το workshop WIDM 2007. Έμεινα συνολικά 7 ημέρες από Δευτέρα πρωί μέχρι Κυριακή μεσημέρι, συνεπώς είχα χρόνο να περπατήσω στην πόλη τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα. Βέβαια δεν μπόρεσα να τη δω όλη διότι αν και μικρή σε πληθυσμό είναι αρκετά απλωμένη. Μπόρεσα να δω το κομμάτι από το πάρκου του Εδουάρδου του 7ου και κάτω, δηλ νότιο τμήμα και νοτιοανατολικό.

Εντυπώσεις:
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ.
Η πόλη είναι πανέμορφη. Το γεγονός ότι δεν είναι επίπεδη -αντίθετα γεμάτη λόφους- την κάνει ακόμα πιο ωραία και φυσικά πιο δύσκολη να περπατηθεί. Στο κέντρο ειδικά που περπατήσαμε τα κτήρια γύρω σου είναι καταπληκτικά. Εικόνες που λείπουν από την Ελλάδα για τους γνωστούς λόγους.

Οι δρόμοι είναι μεγάλοι με άνετα πεζοδρόμια. Ειδικά η Da Liberdade που ενώνει την πλατεία Marques de Pombal με τη Baixa και το εμπορικό κέντρο είναι καταπληκτική. Χαίρεσαι να την περπατάς. Μου θύμισε δρόμους στη Βαρκελώνη. Μόνο αν το δει κανείς καταλαβαίνει τι εννοώ. Μόνο αυτό θα πω: και στα δύο ρεύματα υπήρχε χώρος για περπάτημα όσο είναι μερικοί δρόμοι για τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα, και αυτό πέρα του πεζοδρομίου. Είναι μία πόλη που πρέπει και χαίρεσαι να την περπατήσεις.

Οι άνθρωποι είναι φιλικοί και πολύ εξυπηρετικοί. Μου έκανε εντύπωση ότι μιλούν Αγγλικά -καμία σχέση με την Ισπανία, αλλα και αν ακόμα δε μιλούν πολύ καλά προσπαθούν να σε βοηθήσουν. Φατσικά πάντως μοιάζουν πολύ με Έλληνες.

Τώρα περί φαγητού:
Προσωπικά μόνο μία μέρα έφαγα κρέας και συγκεκριμένα κοτόπουλο. Όλες τις άλλες μέρες θαλασσινά. Αν σας αρέσουν τα θαλασσινά τότε πρέπει να τα δοκιμάσετε. Περισσότερα στον Οδηγό επιβίωσης.

Νυχτερινή ζωή:
Η πόλη μου φάνηκε πολύ "Gourmet". Ξέρω ότι δεν είναι πολύ δόκιμος ο όρος, αλλά υπάρχουν πολλά μέρη για φαγητό για όλα τα γούστα. Τώρα για ποτό και διασκέδαση must είναι το Bairro Alto (Βλ. Οδηγό επιβίωσης), αν και υπάρχουν και άλλα μέρη βόρεια που όμως δεν επισκεφτήκαμε. Ειδικά στο Bairro Alto θα νιώσετε σα να είστε στου Ψυρρή. Πολλά μπαρ, πολλά εστιατόρια και την Παρασκευή/Σάββατο ο κόσμος μέσα στα στενά να πίνει ποτά μέχρι το πρωί. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!

Κλείνω με την ατάκα του Royi:
"This city has character!"

Φωτογραφίες

Carα στους δρόμους της Αθήνας και Έλληνες αμαξάδες

Σήμερα ήμουν στο κέντρο -με το λεωφορείο πήγα και γύρισα-.

Είναι απίστευτη η απάθεια και η αδιαφορία των Ελλήνων απέναντι στο μέτρο του δακτυλίου. Σε άλλη χώρα του κόσμου αν πιθανόν δε θυμόσουν αν ο μήνας είχε 30 ή 31 θα έβλεπες ότι όλα τα αυτοκίνητα γύρω σου είναι ζυγά, οπότε... 30 έχει ο μήνας. :-) Στην Αθήνα όμως αυτό δε θα το καταφέρεις ποτέ!

Μονά - ζυγά δικά μας!!! "Όλοι οι 'καλοί' χωράνε". Δε φτάνει που οι περισσότεροι Αθηναίοι έχουν περισσότερα του ενός αυτοκινήτου -ένα με μονό και ένα με ζυγό αριθμό- υπάρχουν και οι παράνομοι. Βάλτε και το γεγονός ότι οι περισσότεροι αμαξάδες έχουν αγύριστο κεφάλι. "Αυτό το δρόμο ξέρω, αυτό θα χρησιμοποιώ"! Μα μπαίνεις στο δακτύλιο παράνομα! "Μα αφού όλοι το κάνουν! Εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;".

Καληνύχτα!

Αλλά και να κυκλοφορεί κανείς στο δακτύλιο, δεν περνάει ποτέ από το μυαλό του να πάρει άλλο μέσο. Αν και γι' αυτό υπάρχουν και κάποια ελαφρυντικά, π.χ. μικρό σχετικά δίκτυο μετρό. ΩΣΤΟΣΟ αυτό δεν είναι ελαφρυντικό όταν θέλει να κατέβει στο κέντρο.

Απίστευτο και όμως Ιταλικό!

Στην Ιταλία ξεκινάει μία προσπάθεια ελέγχου του διαδικτύου. Το δεξί χέρι του Ρομάνο Πρόντι προτείνει ένα νομικό πλαίσιο κάτω απ' το οποίο θα λειτουργούν τα ηλεκτρονικά ημερολόγια - blogs. Βασικά σημεία της πρότασης είναι τα εξής:

• Κάθε κάτοχος ιστοσελίδας ή διαδικτυακού ημερολογίου (blog) θα πρέπει να το καταχωρήσει στην Ιταλική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών,
• Κάθε κάτοχος πρέπει να πιστοποιήσει ότι είναι ο κάτοχος αυτού του ιστοχώρου και να πληρώνει φόρο ανεξάρτητα εάν αυτός του αποφέρει κέρδη,
• Κάθε κάτοχος πρέπει να δημιουργήσει επιχείρηση, η οποία θα πρέπει να έχει κι έναν επαγγελματία δημοσιογράφο ως αρμόδιο διευθυντή,

Το σχέδιο νόμου πέρασε από το υπουργικό συμβούλιο στις 12 Οκτωβρίου και είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει νόμος του ιταλικού κράτους.

Αυτά είναι τα δεδομένα σύμφωνα με τα:
http://www.beppegrillo.it/eng/2007/10/the_leviprodi_law_and_the_end.html
http://www.theinquirer.net/gb/inquirer/news/2007/10/25/italy-wants-register-bloggers

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά;
Μα τι άλλο... Όταν για το πιο απλό πράγμα, όπως είναι η δημιουργία blog, υποχρεώνεσαι να κάνεις μία σειρά ενεργειών και μάλιστα να καταβάλεις και φόρο, τότε σκοπός είναι να σε αποτρέψουν. Προφανώς η ιδέα της δημοκρατίας είναι κάτι το εντελώς ρευστό και ασαφές στις μέρες μας. Κουβέντα περί ελευθερίας λόγου είναι ουτοπική και λίαν συντόμως και παράνομη.

Με λίγα λόγια ο στόχος της ιταλικής κυβέρνησης είναι ενάντια σ' αυτό που το ίδιο το διαδίκτυο πρεσβεύει. Η επίσημη δικαιολογία φαντάζομαι πως θα είναι προστασία του ίδιου του κοινού από παιδεραστές και κάθε είδους εγκληματιών. Κανείς δε λέει πως τέτοια θέματα και προβλήματα δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αλλά με αυτό τον τρόπο; Απαγορεύοντας στους υπόλοιπους ανθρώπους να εκφράζονται ελέυθερα. Αυτή είναι η λογική "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι".
Πρόβλημα: "Α στο internet δρουν εγκληματίες και επικίνδυνοι."
Λύση: Ε τότε να μην μπορεί ο καθένας να λέει τη γνώμη του. Έτσι δε θα μπορούν ούτε και αυτοί!"

"Το διαδίκτυο είναι ίσως το τελευταίο προπύργιο της Δημοκρατίας".
Αμ δε! Έρχονται περίεργοι καιροί.


Υ.Γ. Δηλαδή να αλλάξει ο adamo το όνομα του blog του; Τώρα είναι "Blogs are like opinions. Everybody has one…" .

Νικητές στην καρδιά μας

Το απόλυτο buzzer-beater

ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!

Το λέω και ας γελάσουν κάποιοι:

Το πίστευα!!!!

Είχα σκεφτεί να παίξω και στοίχημα. Και ΔΕΝ παίζω στοίχημα!!!


ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

IGUDESMAN & JOO

Videos από την παράσταση.

Ολυμπιακός - ΟΦΗ

Το γήπεδο είχε μία ομάδα και αυτό φάνηκε μετά το 1-1 και κυρίως μετά το 2-1. Συμφωνώ με τα λεγώμενα του Πανούτσου.

Και φυσικά χάρηκα και πανηγύρισα τα γκολ. Φοβερός ο Galletti για άλλη μια φορά. Πολύ καλοί ήταν οι Ledesma, Lua Lua, Στολτίδης, Kovacevic. Αλλά...

Άμυνα σκατά! Και προσέξτε αν χαιρόμαστε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα προφανώς) επειδή νικήσαμε τον ΟΦΗ που έπαιζε με την άμυνα στο κέντρο, τι θα πρέπει να κάνουμε που η ίδια η ομάδα μας έβαλε δύο γκολ και έχασε ένα "άχαστο".

Δε γκρινιάζω για να γκρινιάξω. Μ' άρεσε ο Ολυμπιακός, αλλά μην πάρουν τα μυαλά τους αέρα. ΚΑΙ εδώ είναι που πρέπει να κάνει κάτι και ο Takis (αν μπορεί).
Το θέμα μας είναι ο Ολυμπιακός να παίζει όπως πρέπει κάθε φορά. Να πατήσει τον ΟΦΗ, αλλά να μην παίζει τόσο συντηρητικά με ΠΑΟ και Λάτσιο! Προφανώς συντηρητικά θα ξεκινήσει και με Βέντερ αλλά αν δει ότι μπορεί να χτυπήσει στην αντεπίθεση να το κάνει. Γενικά το ζητούμενο είναι όμαδα με "αντανακλαστικά" και προσαρμοστικότητα.

Κλείνω με τα λόγια του Πανούτσου:
"«Είδατε, ρε, που τα λέγαμε; Επαιξε ο Ολυμπιακός με δύο στην επίθεση και τον ξέσκισε τον ΟΦΗ. Ας παίξει έτσι και με τη Βέρντερ και θα δείτε τι θα πάθουν οι Γερμανοί». Τίποτα δεν θα πάθουν οι Γερμανοί. Αντίθετα, αυτός που θα κινδυνεύει να πάθει θα είναι ο Ολυμπιακός, που έτσι και νομίσει ότι η Βέρντερ είναι ΟΦΗ, εύκολα θα βρεθεί στη θέση του δεύτερου."

Υ.Γ. Χρωστώ ένα post για τις μεταγραφές στον adamo και κυρίως για το Galletti, που ειναι καταπληκτικός και γιατί γκρίνιαζα όταν χάσαμε το Rommendahl.

Καληνύχτα Takis

Είμαι σκασμένος! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε σήμερα!!!

Το παιχνίδι του Ολυμπιακού ήταν αποκρουστικό στο μεγαλύτερο μέρος του, φτωχό και στο τέλος και χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Γιατί αν ο Takis θεωρεί ότι η ισοπαλία είναι επιτυχία τότε άλλο αγώνα έβλεπε!

Και ρωτώ τον Takis:

1. Γιατί ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό;
2. Γιατί δεν πίεσε όταν μπορούσε στο πρώτο ημίχρονο πριν μείνει από δυνάμεις;
3. Γιατί δεν έκανε άλλες αλλαγές ώστε να ξεκουράσει αυτούς που δεν μπορούσαν;
4. Γιατί πήγε από την αρχή να πάρει την ισοπαλία;
5. Γιατί δε βγαίνει ποτέ ο Τοροσίδης, παίζει δεν παίζει καλά;
6. Μετά το 55 που βάλαμε γκολ μόνο εμείς από την τηλεόραση βλέπαμε ότι θα το "τρώγαμε"; ΕΣΥ δεν το είδες;;;
7. Γιατί ξεφτύλισσες τους παίχτες σου;
8. Περιμένεις να σε σεβαστούν από εδώ και πέρα;

Οπότε τι κάνουμε τώρα;

1. Διώχνουμε προπονητή και ψάχνουμε άλλο τέτοια εποχή - πράγμα πολύ δύσκολο, εκτός αν φέρει το Ματζουράκη. Και τι θα κάνει δηλαδή ο νέος προπονητής με μια ομάδα που την προετοίμασε άλλος;
2. Κρατάμε τον Takis, βγαίνουμε 4οι στον όμιλο και παίζουμε κάποια στιγμή καλή μπάλα στην Ελλάδα. Πιθανόν παίρνουμε και πρωτάθλημα, αλλά οι παίχτες καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για καφενείο -και η ομάδα και το πρωτάθλημα- και δεν ξαναπαίζουν μπάλα ΠΟΤΕ!

ΟΧΙ δε θα δώσω εγώ λύση. ΑΥΤΗ να τη δώσουν τα μεγάλα κεφάλια. Αυτά που τον έφεραν. Που έδωσαν μία Porsche σε ένα νέο και άπειρο οδηγό για να τρέξει σε αγώνες!

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι το κλασσικό παράδειγμα ανοργανωσιάς. Είτε θα έχει καλό προπονητή αλλά όχι αρκετούς καλούς παίχτες ή θα έχει παιχταράδες και δε θα έχει προπονητή! Μαγαζί για κλάματα! Τώρα είμαστε στη δεύτερη περίπτωση.

Φαντάζεστε να αλλάξουμε προπονητή και να έρθει κάποιος της "προκοπής" (σε εισαγωγικά γιατί αυτό χωράει πολύ κουβέντα) και να χάσουμε π.χ. την πρόκριση στην άλλο γύρο λόγω αυτής της μαλακίας σήμερα;!!!

Derby

Το παιχνίδι είχε ρυθμό, ένταση και κάποιες καλές φάσεις. Και βέβαια δεν ήταν Real Madrid - Barcelona, αλλά καλό ήταν. Μην ξεχνάμε ότι ήταν και πρεμιέρα.

ΤΩΡΑ στην ουσία των πραγμάτων...


ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ!