Παρασκευή, Μαρτίου 28, 2008

Με αφορμή τον τελικό κυπέλλου

Κάθε φορά που βλέπω τον Ολυμπιακό στο μπάσκετ αρρωσταίνω, τόσο επί Γκέρσον όσο και επί Γιαννάκη, αλλά για διαφορετικούς λόγους.

Ο Ολυμπιακός του Γκέρσον έπαιζε πολλές φορές χειρότερα από εμάς όταν παίζουμε σε υπαίθρια γήπεδα. Ήταν άναρχος, αναποτελεσματικός και αυτοκαταστροφικός. Σε μία πολύ καλή βραδιά μπορούσε να βάλει πάνω από 100 πόντους. Ακόμα και σ' αυτή τη βραδιά μπορούσε να δεχθεί ένα περισσότερο και να χάσει. Δεν είμαι υπέρμαχος της άμυνας αλλά η αλήθεια είναι αυτή.

Προχθές στον τελικό του κυπέλλου αρρώστησα γιατί η ομάδα δεν μπόρεσε να κερδίσει τελικά. Δεν άντεχα να βλέπω αυτό που ονομάζουν κάποιοι μπάσκετ -γύρω γύρω όλοι από το τρίποντο και πάμε- να κερδίζει μία πιο ισορροποημένη επίθεση. Ναι όσο και αν κάποιοι διαφωνούν το μπάσκετ του Παναθηναϊκού ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ! Η επίθεση μόνο με τρίποντα με εκνευρίζει. Παρόλη την απίστευτη ευστοχία του Παναθηναϊκού -η οποία οφείλεται και στην κακή περιφεριακή άμυνα του Ολυμπιακού- καταφέραμε να χάσουμε με 2 πόντους και να παλέψουμε μέχρι τέλους.

"Κάνε την ομάδα πάλι πρώτη, Παναγιώτη, Παναγιώτη!"

3 σχόλια:

ilektrojohn είπε...

Ισορροπημενη επιθεση οι 28 τραβηγμενοι απο τα μαλλια ποντοι του γκριρ στο δευτερο ημιχρονο?
Γυρω γυρω ολοι απο το τριποντο , η αποτυχημενη αποπειρα του Ολυμπιακου να παιξει αμυνα στα pick n roll και η εξισου αποτυχημενη εμπνευση του Γιαννακη να παιξει αρκετη ωρα ζωνη 3-2 ?
Απιστευτη ευστοχια το 53% σε ελευθερα τριποντα (αν εξαιρεσεις ενα τραβηγμενο του Winston προς το τελος?) απο παικτες οπως ο Γιασικεβιτσιους, ο Σπανουλης, και ο Τσαρτσαρης? Εχεις δει τα ατομικα στατιστικα τους γενικα?

Καταλαβαινω την πικρια για το αποτελεσμα, σε ενα ματς που το παλεψατε, αλλα ...

Panagiotis Bouros είπε...

ilektrojohn το σύστημα του Παναθηναϊκού είναι κατά κανόνα να γυρίζει την μπάλα περιφερειακά έξω από το τρίποντο. Ακόμα και όταν η μπάλα μπαίνει μέσα στη ρακέτα σε "ψηλό" ή κάνει κάποιος διείσδυση πάλι έξω καταλήγει η επίθεση. Προφανώς δε μιλώ για το 100% των περιπτώσεων αλλά είναι το μεγαλύτερο μέρος των επιθέσων.

Εμένα δε μ' αρέσει αυτό το μπάσκετ. Αλλά αυτό είναι στο κάτω κάτω της γραφής και υποκειμενικό.

Δε διαφωνώ ότι στην άμυνα στα pink 'n roll κάναμε λάθη ούτε στο γεγονός ότι θέλουμε ακόμα δουλειά στην περιφερειακή άμυνα. ΟΜΩΣ το ότι ο Ολυμπιακός προσπαθεί να παίξει και μέσα στο καλάθι και έξω είναι κάτι που επίσης ισχύει. Επί Γκέρσον δεν ίσχυε τόσο πολύ. Επί Γιαννάκη και με την παρουσία του Τζάκσον γινόταν πολλές φορές. Αντίθετα για τον Παναθηναϊκό η επίθεση ξεκινά από το πως θα βρούμε ελέυθερο τρίποντο. Αποτελεσματικό σε πολλές περιπτώσεις αλλά το μπάσκετ είναι ωραίο για τις προσπάθειες ένας εναντίον ενός, για τον παιχνίδι με πλάτη, για τη σωματική επαφή, για καρφώματα. Αυτά στον Παναθηναϊκό μόνο ο Μπατίστ τα κάνει - άντε και κάποια μπασίματα του Σπανούλη.

Όσο για τις προσπάθειες του Γκριρ είναι από τραβηγμένες προσπάθειες, αλλά είναι μαγκιά του που τους έβαλε. Χρειάστηκαν διεισδύσεις, σουτ πάνω σε άμυνα και άλλες δύσκολες προσπάθειες.


ΥΓ. Η γνώμη μου για το Σπανούλη είναι ότι θα πρέπει πρώτα να κερδίσει κάτι στην καριέρα του και μετά να κοιτά αφ' υψηλού. Δεν είναι πια ούτε Διαμαντίδης ούτε Γιασικεβίτσιους. Ένα πρωτάθλημα Ελλάδος έχει πάρει και δύο κύπελλα (αν δεν κάνω κάποιο λάθος). Αυτό δεν έχει σχέση με τα όσα είπες - είναι ένα γενικό σχόλιο.

ilektrojohn είπε...

Δε διαφωνω για το στυλ επιθεσης του Παναθηναικου, απλα συμβαινει γιατι δεν εχουμε αξιοπιστο ψηλο (που εισαι ρε Ρεμπρατσαααα?) . Ο Ομπραντοβιτς (σωστα κατ' εμε ) διαχειριζεται το υλικο που εχει και προσαρμοζει το στυλ παιχνιδιου του αναλογα.
Κατι που κανει και ο Γιαννακης στην εθνικη. Διείσδυση και η μπαλα εξω. Ουτε εμενα με τρελαινει σαν τροπος παιχνιδιου, και (στην εθνικη κυριως) το εχουμε πληρωσει αρκετα.
Αν ειχε παιξει καλη περιφερειακη αμυνα ο Ολυμπιακος, μπορει και να χαναμε, μπορει να ειχε βαλει και 30 ποντους ο Μπατιστ παλι και να κερδιζαμε..Με τα αν δεν γινεται δουλεια...
Οσο για τον Γκριρ, ναι μαγκια του δε διαφωνησε κανεις, αλλα μην το οριζεις σαν ορθολογικο στυλ επιθεσης..