Η ταινία αναφέρεται στο Bob Dylan, αλλά δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση βιογραφία του. Παρουσιάζει άλλοτε στιγμές μέσα από τη ζωή του Dylan και άλλοτε πιθανότατα χαρακτήρες από τα τραγούδια του.
Προσωπικά θα τη χαρακτήριζα ως ένα σύνολο από σκόρπιες εικόνες και σκέψεις είτε του σκηνοθέτη είτε του ίδιου του Dylan που προκύπτουν μέσα από τα τραγούδια. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πλοκή, αρχή, μέση και τέλος. Δεν ξέρω αν είναι σουρεάλ, ίσως... Δε γνωρίζω καλά άλλωστε τον ορισμό μιας σουρεάλ ταινίας. Πάντως είναι ενδιαφέρον ως σκηνοθετικό δημιούργημα το οποίο όμως πολλές φορές είναι δύσκολο να το παρακολουθήσει ο θεατής. Έκπληξη η συμμετοχή της Blanchett στο μοναδικό ρόλο που εμφανισιακά παραπέμπει αμέσως στο Dylan.
Ειλικρινά όμως δεν ξέρω πως να το βαθμολογήσω. Δεν έχω συνηθίσει να βλέπω ταινίες χωρίς κάποια πλοκή που να οδηγεί σε κάποιο τέλος.
Προσωπικά θα τη χαρακτήριζα ως ένα σύνολο από σκόρπιες εικόνες και σκέψεις είτε του σκηνοθέτη είτε του ίδιου του Dylan που προκύπτουν μέσα από τα τραγούδια. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πλοκή, αρχή, μέση και τέλος. Δεν ξέρω αν είναι σουρεάλ, ίσως... Δε γνωρίζω καλά άλλωστε τον ορισμό μιας σουρεάλ ταινίας. Πάντως είναι ενδιαφέρον ως σκηνοθετικό δημιούργημα το οποίο όμως πολλές φορές είναι δύσκολο να το παρακολουθήσει ο θεατής. Έκπληξη η συμμετοχή της Blanchett στο μοναδικό ρόλο που εμφανισιακά παραπέμπει αμέσως στο Dylan.
Ειλικρινά όμως δεν ξέρω πως να το βαθμολογήσω. Δεν έχω συνηθίσει να βλέπω ταινίες χωρίς κάποια πλοκή που να οδηγεί σε κάποιο τέλος.
1 σχόλιο:
Εμένα πάντως με έπιασε φαγούρα από το πρώτο πεντάλεπτο της ταινίας...είχα πάρει ευτυχώς pop corn και πέρασε κάπως η ώρα...
Δημοσίευση σχολίου